„Kryzys klimatyczny” wygasa

Rządy amerykańskie i europejskie próbują wywołać przejście energetyczne poprzez budowanie lub rozwijanie organizacji i programów faworyzujących konkretne "czyste" technologie, w tym generację energii wiatrowej i słonecznej, wychwytywanie dwutlenku węgla, produkcję wodoru oraz elektryfikację pojazdów.

W Europie konsumenci buntują się przeciwko środkom zmniejszającym emisje (fiasko wymagań dotyczących ogrzewania domów miało konsekwencje wyborcze w Wielkiej Brytanii, Niemczech i Holandii), a przemysł opuszcza miejsca poszukując tańszej energii.

Mimo hojnych dotacji, amerykańskie wdrożenie technologii o niskiej emisji nie może spełnić krótkoterminowych celów, nie mówiąc już o prognozowanym wzroście zapotrzebowania na energię z powodu centrów danych, sztucznej inteligencji i pojazdów elektrycznych.

Inwestycje "zielone" nie przynoszą konkurencyjnych zwrotów finansowych, a roczny koszt 30-letniego wysiłku dekarbonizacji, szacowany na ponad 5% światowej gospodarki, obciąża budżety narodowe. Jednocześnie naukowe uzasadnienie dla przejścia słabnie, gdy oczekiwania dotyczące przyszłego ocieplenia się łagodzą.

Pretensjonalne korzyści klimatyczne związane z przejściem energetycznym są odległe, niejasne i niepewne, podczas gdy koszty i zakłócenia szybkiej dekarbonizacji są natychmiastowe i znaczne.

Świat ma wiele bardziej pilnych potrzeb, w tym zapewnienie niezawodnej i dostępnej energii dla wszystkich.

Powinniśmy przyjąć, a nie ubolewać nad przejściem energetycznym przez cykl zainteresowania problemem.

Oznacza to, że dzisiejsze nieefektywne, nieskuteczne i źle przemyślane strategie łagodzenia zmian klimatycznych zostaną porzucone, dając miejsce bardziej przemyślanemu i poinformowanemu podejściu do odpowiedzialnego zapewnienia energii na potrzeby świata.